ci którzy spodziewają się po tym filmie Warholowskiej wersji Mechanicznej pomarańczy Burgessa srogo się zawiodą.
film oprócz paru zaakcentowanych scenek z książką nie ma nic wspólnego gdyż....
MP podczas czytania Ronniego Tavela (twórczy skryptu) okropnie nudziła. chłop stanął w połowie i napisał scenariusz na podstawie tego co udało mu się zapamiętać. i dlatego mamy gang z młodym opryszkiem (fantastyczny Malanga) na czele,bunt jego podwładnych i wewnętrzną przemianę przy użyciu fantastycznego kasku.
całe towarzystwo (Gerard,Ondine,jakiś śmiejący się co chwilę fagas i naćpana Edie) obserwuje stała kochanka Warhola. statyczna zimna kamera,której raz może dwa uda się zrobić zbliżenie na twarz czy przesunąc się w inne miejsce speluny.
fabuła jest bardzo groteskowa i surrealistyczna (w końcu underground),pełna niedorzeczności i zamulonych dialogów.
jednak forma,kochani forma ! niby to ciągle te same,źle wykonane zdjęcia a ciągle zaskakują i mają w sobie tyle uroku :)
no i znów dostałem orgazmu. 10 minutowa scena w której Malanga porusza się w rytm rozbrzmiewającej muzyki a Edie kołysze głową na prawo i lewo,bezcenna.